پایان نامه کارشناسی رشته معماری با عنوان اصول طراحی معماری فضای بازی کودک

 
 
مقدمه
در سال 1989، نمایندگان کشورهای جهان درمجمع عمومی سازمان ملل متحد، پیمان حقوق کودک را تائید و امضا کردند و متعهد شدند تا برای تصویب و اجرای آن در کشورهای خود تلاش نمایند. این عهدنامه که به «کنوانسیون حقوق کودک» معروف است، همه دولت ها  و مردم جهان را به ساختن دنیای بهتر برای کودکان تشویق می کند که در تاریخ اول اسفند 1372، مجلس شورای اسلامی نیز، ملحق شدن جمهوری اسلامی ایران به این عهدنامه بین-المللی را تصویب کرد.
 
بر اساس ماده 31 بند یک این عهدنامه، « بازی و تفریح، حق کودک است، پس ضروری است که امکانات لازم برای فعالیتهای تفریحی آنان را فراهم نمود»همین طور در بند دو همین ماده آمده است : « ضروری است مسئولان فضاهای مناسب و متعددی را برای کودکان فراهم نمایند. از این رو این مکان ها بهتر است به محل سکونت کودکان نزدیک باشد»
 
امروزه در هم تنیدگی مسائل اجتماعی و شهری به گونه ای است که برنامه ریزی و طراحی ویژه ای را برای فضاهای گذران اوقات فراغت طلب می کند.اهمیت مسأله به دلیل مشکلات آپارتمان نشینی و به دنبال کمبود شدید فضاهای خصوصی است و خصوصاً با توجه به جمعیت جوان و آینده ساز کشورمان، قطعاً ایجاد امکاناتی برای بازی و سرگرمی به منظور گذران اوقات فراغت، سهمی عمده در بلوغ اجتماعی و تکامل شخصیتی این گروه سنی خواهد داشت.
 
 
 
 
کلمات کلیدی:

فضای بازی کودک

طراحی معماری فضای بازی

فضاهای گذران اوقات فراغت

 
 
 
 
فهرست مطالب
فصل اول - مبانی نظری معماری 
فصل دوم – بررسی نمونه های مشابه خارجی و داخلی 
فصل سوم – ضوابط و استانداردهای طراحی 
فصل چهارم – اقلیم